نمیدانم شما هم چنین عادتی داشتید یا خیر؟ به نحوی باید اعتراف کنم که آن زمانها که کوچک بودم و خانه ها نه کاشی بود و نه سرامیک، عادت داشتم وقتی دستشویی می روم به لکه های آب روی سمنت کف و دیوار دستشویی خیره شوم. اینقدر خیره می شدم که از آن لکه ها کلمات و شکلهایی برای خوردم می ساختم نه این که خودم آب بریزم و از لکه های آن چیزی بسازم نه بلکه از لکه های قبلی که رو به خشک شدن بودن اشکالی را در ذهنم می ساختم و این درگیری ذهن و لکه های آب دقیقه ها طول می کشید در حدی که گاهی با کوبیدن در دستشویی به خود می آمدم. حتی تا به حال بعضی از آن اشکال را در ذهن دارم و از شما چه پنهان که هنوز که هنوز گاهی همان عادتم تکرار می شود و دنبال اشکالی می گردم که از لکه های آب در دستشویی بوجود آمده باشد.
من این حروف نوشتم چنانکه غیر ندانست / تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی
